Een schimmel die de nagelplaten van de tenen aantast, is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door schimmels. Tegenwoordig zijn er meer dan 50 ziekteverwekkers, wat de classificatie van de ziekte bemoeilijkt; Dit artikel bespreekt de meest voorkomende variëteiten, evenals manieren om van deze pathologie af te komen.
Oorzaken
De oorzaak van schimmelinfecties van de teennagels is infectie met pathogene organismen; hun penetratie kan op drie manieren plaatsvinden:
- Penetratie onder de vrije rand van de nagelplaat en daaropvolgende verdieping, dit pad is het meest gebruikelijk.
- In zeldzame gevallen wordt penetratie door het dorsale deel van de nagel waargenomen, omdat deze niet toegankelijk is voor alle mycotische organismen. In een dergelijke situatie vindt de ontwikkeling van pathologische processen veel sneller plaats.
- Penetratie door de proximale rand is ook vrij zeldzaam en komt het vaakst voor op de armen in plaats van op de benen.
Vaak vindt infectie met schimmelorganismen plaats onder invloed van de volgende provocerende factoren:
- Mechanische verwondingen die leiden tot vernietiging van de nagelplaat.
- Overmatig gebruik van ontvettingsmiddelen of reinigingsproducten die schadelijke componenten bevatten; systematisch contact met water.
- Het dragen van slecht passende en ongemakkelijke schoenen, evenals dingen gemaakt van synthetische materialen, wat gunstige omstandigheden creëert voor de proliferatie van pathogene microflora.
- Toegenomen zweten, ongeacht de oorzaak.
- Platte voeten.
- Anatomische kenmerken van de ontwikkeling van de voet, in het bijzonder de aanwezigheid van te smalle ruimtes tussen de tenen, die de natuurlijke luchtuitwisseling verstoren.
- Gebrek aan hygiënische voetverzorging en het tijdig knippen van overgroeide nagels.
- Storingen in het immuunsysteem.
- Neiging tot spataderen.
- Regelmatig dragen van warme kleding of schoenen vanwege de klimatologische omstandigheden in de regio. Leven in een subtropisch klimaat verhoogt ook het risico op het ontwikkelen van schimmelziekten, omdat warme temperaturen en een hoge luchtvochtigheid gunstige factoren zijn voor de voortplanting van dergelijke organismen.
- Gevorderde leeftijd. Veranderingen in het lichaam van ouderen vergroten de kans op infectie.
- Het uitvoeren van werkzaamheden in ongunstige omstandigheden, waaronder gasrijke en stoffige ruimtes, fysiek zwaar werk, hoge luchtvochtigheid en veelvuldig contact met chemicaliën.
- Ziekten van het maag-darmkanaal, diabetes mellitus, zwaarlijvigheid, stoornissen van de natuurlijke stofwisseling, HIV-infectie, storing van de schildklier. Al deze gezondheidsproblemen brengen een persoon in gevaar.
- Langdurig gebruik van krachtige antibacteriële middelen en hormonale farmacologische geneesmiddelen.
- Een bezoek aan openbare baden, sauna's en zwembaden.
- Gebruik van gedeeld schoeisel en producten voor persoonlijke verzorging.
- Het ondergaan van verschillende cosmetische ingrepen waarbij een instrument wordt gebruikt dat geen passende behandeling heeft ondergaan.
Typen en symptomen
De symptomen die optreden wanneer teennagels worden aangetast, zijn afhankelijk van het type schimmel en de veroorzaker van de ziekte.
De belangrijkste typen en hun karakteristieke klinische beeld worden hieronder beschreven:
- Normotrofe schimmel. Het belangrijkste symptoom is een verandering in de kleur van de nagelplaat; de dikte en structuur ervan zijn niet onderhevig aan pathologische processen. In het beginstadium worden opvallende witte of geelachtige strepen en vlekken gevormd, die zich aan de zijkanten bevinden. Als ze niet worden behandeld, beginnen ze te groeien en bedekken ze de hele nagel.
- Hypertrofische schimmel. Bij deze ziekte verandert niet alleen de kleur, maar wordt ook een toename van de dikte van de plaat waargenomen, wat gepaard gaat met de versnelde groei van de huid onder de nagel. Geleidelijk aan treedt er verlies van gezonde glans op en neemt de kwetsbaarheid van de nagel toe, die zelfs bij lichte druk begint te kleuren. Eerst worden de laterale gebieden vernietigd, maar als ze onbehandeld blijven, wordt een algemene vervorming waargenomen, waardoor de nagel qua uiterlijk op een vogelklauw begint te lijken.
- Atrofische schimmel. Het eerste symptoom van deze pathologie is een kleurverandering: de nagelplaat krijgt een karakteristieke bruingrijze tint. Al snel verdwijnt de natuurlijke glans en treedt geleidelijk vernietiging op. Indien onbehandeld, leidt de ontwikkeling van de ziekte tot volledige blootstelling van de nagelplooi en weefselnecrose.
- Laterale en distale schimmel. Beide varianten leiden tot de vorming van dwarsgroeven met een gele tint, en parallel hiermee wordt dofheid van het oppervlak van de nagelplaat waargenomen. Als de veroorzaker schimmel is, kunnen de getroffen gebieden groen of zwart zijn. De kwetsbaarheid neemt geleidelijk toe, de structuur van de plaat wordt ongelijkmatig en ruw. Nadat de aangetaste gebieden zijn afgestorven, raakt de nagel vervormd en wordt de nagelplooi gedeeltelijk zichtbaar. Deze pathologie kan de patiënt ernstig lichamelijk ongemak bezorgen en constante pijn veroorzaken als zwelling en roodheid van de huidruggen optreedt.
- Proximale schimmel. Dit type ziekte is uiterst zeldzaam; in het beginstadium wordt het gebied rond de huidplooi aangetast. De belangrijkste oorzaak van de pathologie zijn de bijwerkingen van het verwijderen van de cuticula, waarna het gebied van de plaat nabij de groeizone een karakteristieke witte kleur krijgt. De lokalisatie van de laesie hangt samen met de kenmerken van de verspreiding van schimmelsporen; ze vangen geleidelijk de hele nagelplaat op.
- Totale schimmel treedt op bij afwezigheid van behandeling voor andere vormen van de ziekte, in dit geval is er een kleurverandering en verhoogde kwetsbaarheid, die geleidelijk leiden tot volledig verlies van de nagel.
- Witte oppervlakkige schimmel. Het belangrijkste symptoom is het verschijnen van witte vlekken, gelokaliseerd nabij het achterste kussen. Bij gebrek aan een goede behandeling vordert de pathologie en begint de laesie zich naar aangrenzende gebieden te verspreiden. Meestal wordt een groot aantal kleine vlekken gevormd, die samensmelten tot een enkel patroon dat lijkt op verspreid poeder.
Stadia van schimmel
Ongeacht het type veroorzaker van de ziekte, wordt de nagelplaat nooit volledig aangetast. De ontwikkeling van pathologie vindt geleidelijk plaats, waardoor we de volgende stadia kunnen onderscheiden:
- In het beginstadium zijn de laesies gelokaliseerd in afzonderlijke gebieden, meestal zijn het de zijkanten of de vrije rand. In dit stadium vormen zich subtiele strepen of vlekken, die een persoon vaak niet opmerkt.
- In het stadium van normotrofe laesies worden pathologische veranderingen merkbaar, sporen van schimmel kunnen zelfs met het blote oog worden gedetecteerd. Er is ook een verhoogde kwetsbaarheid van de nagel en een verandering in de kleur ervan; bij sommige vormen van de ziekte kan sereuze afscheiding onder de plaat uitsteken.
- In het stadium van hypertrofische laesie blijft de pathologie zich ontwikkelen in de subunguale ruimte, wat leidt tot verdikking van de plaat. Afhankelijk van de vorm van de ziekte kunnen vervorming, scheiding, dunner worden, gebrek aan natuurlijke groei en andere vormen van vernietiging optreden.
Vóór de beginfase heeft een persoon vaak problemen met de huid van de voeten: ernstige jeuk, verbranding of barsten van de bovenste lagen van de opperhuid kunnen worden waargenomen. Door het ontbreken van een duidelijk ziektebeeld is diagnose en het stellen van een juiste diagnose in dit stadium vrijwel onmogelijk.
In vergevorderde stadia ontwikkelt de ziekte zich actief; de symptomen verspreiden zich niet alleen naar de teennagels, maar ook naar de platen op de handen en de huid.
Hoe thuis behandelen?
In de vroege stadia kunt u met de traditionele geneeskunde van de ziekte afkomen, maar dergelijke maatregelen moeten met een specialist worden overeengekomen, anders bestaat er een risico op schade aan uw gezondheid. Enkele effectieve technieken worden hieronder beschreven:
- Jodium is de meest voorkomende remedie, het wordt gebruikt voor toepassing op een wattenstaafje en daaropvolgende behandeling van de getroffen gebieden, en ook als aanvullend onderdeel voor voetbaden.
- Azijn is een ander zeer effectief middel, aangezien vrijwel alle schimmelpathogenen sterven in een omgeving met een hoge zuurgraad. Het kan puur of verdund in water worden gebruikt en vervolgens rechtstreeks op de aangetaste plekken worden gebruikt.
- Salicylzuur effectief bij de behandeling van elke vorm van schimmel, op dezelfde manier gebruikt als azijn.
- Essentiële olie van eucalyptus of theeboom. Beide medicijnen hebben een krachtig antiseptisch effect, maar worden meestal opgenomen in een complexe therapie.
Hoe zich te ontdoen van voetschimmel met medicijnen?
Als de eerste symptomen van een schimmelinfectie optreden, is het raadzaam onmiddellijk professionele medische hulp in te roepen, omdat alleen diagnostische maatregelen een nauwkeurige diagnose kunnen stellen, en door maatregelen te nemen in de beginfase kunt u snel van de pathologie afkomen en het risico op ongewenste gevolgen minimaliseren.
Specialisten schrijven doorgaans farmaceutische producten voor, die in verschillende vormen kunnen worden geproduceerd.
Preventie
Het is onmogelijk om jezelf volledig tegen de schimmel te beschermen, maar de hieronder beschreven preventieve maatregelen verminderen het risico op infectie aanzienlijk:
- Het handhaven van een gezonde levensstijl, verharden, zorgen voor een uitgebalanceerd dieet, het innemen van vitamines als deze in het lichaam tekortschieten, sporten en andere maatregelen om het immuunsysteem te versterken.
- Schoenen dragen als je op het strand bent.
- Het dragen van speciale gesloten rubberen pantoffels bij bezoek aan baden of sauna's.
- Het dragen van sokken die uitsluitend van natuurlijke materialen zijn gemaakt en deze dagelijks verwisselen.
- Draag alleen uw eigen schoenen.
- Droog uw voeten grondig af na het douchen, zodat ze volledig droog zijn.
Recensies
- Ik heb al heel lang last van schimmel op mijn teennagels. Ik heb jodium en azijn geprobeerd, maar het effect was tijdelijk. Alleen een fungicide medicijn hielp mij. Ik heb de crème een aantal dagen op mijn nagels aangebracht en merkte al snel dat de ziekte langzaam afnam.
- Ik kwam vrij recent een schimmel tegen; blijkbaar heb ik het opgepikt toen ik na een training ging douchen. Zwem daarom alleen in slippers en ga nergens op blote voeten. Schimmel is zo'n infectie waar je moeilijk vanaf kunt komen. Ik heb een antischimmelmedicijn gebruikt, het hielp. Maar daarnaast bracht ze azijn aan op de getroffen gebieden. Alles bij elkaar gaf zo’n geweldig resultaat.
- En dit is niet de eerste keer dat ik met schimmel worstel. Het is heel moeilijk om mij te verlaten. Ik gebruikte verschillende medicijnen die hun werk perfect deden.
- Deze schimmel is een zeer onaangenaam iets. Vooral in de zomer! Je schaamt je om zelfs maar ergens uit te gaan, maar ik gebruik een antischimmelmiddel voor uitwendig gebruik, het heeft me veel geholpen. Als je één keer een schimmel opmerkt, is de kans dat deze een tweede keer voorkomt 70%. Wees voorzichtig!